İndigo Bitkilerinden Boya: İndigo Boya Yapmayı Öğrenin

Bugün giydiğiniz mavi kot pantolon muhtemelen sentetik bir boya kullanılarak renklendirilir, ancak durum her zaman böyle değildi. Kabuk, çilek ve benzerleri kullanılarak kolayca elde edilebilecek diğer renklerin aksine, mavi, çivit bitkilerinden boya yapılabileceği keşfedilene kadar yeniden oluşturulması zor bir renk olarak kaldı. İndigo ile boyama, çok aşamalı, emek yoğun bir süreçtir. Peki boya indigo bitki boyası nasıl yapılır? Daha fazla öğrenelim.

İndigo Bitki Boyası Hakkında

Yeşil yaprakları fermantasyon yoluyla parlak mavi boyaya dönüştürme süreci binlerce yıldır geçmiştir. Çoğu kültürün doğal indigo boyası oluşturmak için genellikle manevi ayinlerin eşlik ettiği kendi tarifleri ve teknikleri vardır.

Indigo bitkilerinden boyanın doğum yeri, boya macununun nakliye ve satış kolaylığı için keklere kurutulduğu Hindistan'dır. Sanayi devrimi sırasında, indigo ile talep boyama, Levi Strauss mavi kot kotunun popülaritesi nedeniyle zirveye ulaştı. Çivit mavisi yapmak çok zaman aldığından ve demek istediğim ÇOK yaprak, talep arzını aşmaya başladı ve böylece bir alternatif aranmaya başladı.

1883'te Adolf von Baeyer (evet, aspirin adamı) indigo'nun kimyasal yapısını araştırmaya başladı. Deneyleri sırasında, rengi sentetik olarak kopyalayabildiğini ve geri kalanının tarih olduğunu öğrendi. 1905 yılında, Baeyer keşfi için Nobel Ödülü'ne layık görüldü ve mavi kotlar yok olmaktan kurtuldu.

Indigo ile Boya Nasıl Yapılır?

İndigo boya yapmak için indigo, çivit ve poligonum gibi çeşitli bitki türlerinden yapraklara ihtiyacınız vardır. Yapraklardaki boya, manipüle edilene kadar aslında mevcut değildir. Boyadan sorumlu kimyasal maddeye gösterge denir. Göstergenin çıkarılması ve indigoya dönüştürülmesinin eski uygulaması, yaprakların fermantasyonunu içerir.

İlk olarak, bir dizi tank en yüksekten en düşüğe doğru kademeli olarak kurulur. En yüksek tank, taze yaprakların indimülsin adı verilen ve indikatörü inoksil ve glikoza parçalayan bir enzimle birlikte yerleştirildiği yerdir. Süreç gerçekleştikçe, karbondioksit verir ve tankın içeriği kirli sarıya döner.

İlk fermantasyon turu yaklaşık 14 saat sürer, bundan sonra sıvı ikinci tanka boşaltılır, birinciden bir adım aşağı. Elde edilen karışım, içine hava eklemek için kürekler ile karıştırılır, bu da demlemenin indoksili indigotine oksitlemesine izin verir. İndigotin ikinci tankın dibine yerleştiğinde, sıvı sifonlanır. Çöken indigotin, başka bir tanka, üçüncü tanka aktarılır ve fermantasyon işlemini durdurmak için ısıtılır. Nihai sonuç, herhangi bir safsızlığı gidermek için filtreden geçirilir ve daha sonra kalın bir macun oluşturmak üzere kurutulur.

Bu, Hint halkının binlerce yıldır indigo ürettiği yöntemdir. Japonlar, poligonum bitkisinden indigoyu çıkaran farklı bir işleme sahiptir. Ekstraksiyon daha sonra kalker tozu, lye külü, buğday kabuğu tozu ve aşkına karıştırılır, çünkü boya yapmaktan başka ne için kullanırsınız, değil mi? Nihai karışımın, sukumo adı verilen bir pigment oluşturması için bir hafta kadar fermente edilmesine izin verilir.